Islands

degustacja#296 LEDAIG Rioja Cask Finish

mikeandmaltsDodaj komentarz

LEDAIG Rioja Cask Finish

Szkocja, Wyspy

Pamiętasz te czasy gdy miałeś 10 lat? Byłeś najbogatszy na świecie, słowo „dupa” było najgorszym przekleństwem, a dzieci z sąsiedniego podwórka wydawały się jakby były z innej planety. Gdy miałeś 10 lat chciałeś zobaczyć chmurę z bliska i poskakać po niej, powiedziane „na niby” zastępowało każdą rzecz podczas zabawy, a dzieląc cukierki w klasie mówiłeś „bierzcie po dwa”.

Trochę o tych cukierkach dziś i trochę tu jest na niby.

Ledaig Rioja Cask Finish – jesteś u Pani!

Opisywana dziś butelka to whisky bez określenia wieku zestawiona z destylatów leżakujących w beczkach po bourbonie i finiszu w beczkach po winie Rioja. Ledaig Rioja ma naturalny różowy kolor i nie była filtrowana na zimno.

Nos – torf, ziemistość, wodorosty, gotującą  się galaretka , misie haribo, kompot z rabarbaru

Smak – dużo torfu, popiołu, morskość, bekon, landrynki, rabarbar, guma balonowa

Finisz – średniej długości, torfowy i cukierkowo słodki

W trzech zdaniach: Strasznie zwariowana to whisky. Jest prosta, bez większej złożoności. Mocny torf, morskość i czeskie landrynki – w zasadzie nic więcej. Nie ma sensu szukać tu głębi, ale pije się ją jak jakiś torfowy likierowy kompocik z rabarbaru. Jest niczym drink z dodatkiem soku, a finisz w beczce po winie jest jakby „na niby”. Jeśli chcesz coś postawić na imprezowy stół to jest to idealna pozycja do niezobowiązującego żłopania. Cena wydaje się uczciwa.

Zawartość alkoholu 46,3% , Cena ok 185zł

Moja ocena 4/10 – 82/100

degustacja#292 LEDAIG 2010 Loża Dżentelmenów

mikeandmaltsDodaj komentarz

LEDAIG 2010 Loża Dżentelmenów

Szkocja, Islands

Nie mam już żadnych wątpliwości. Sprawdźcie jak wyszło.

Opisywana dziś whisky została wydestylowana w 2010 i spędziła 8,5 roku w beczce po bourbonie. Na kolejne 1,5 roku whisky została przelana do beczki pierwszego napełniania po Pedro Ximenez. Powstało 250 takich butelek o naturalnej mocy 59%, niefiltrowanej na zimno i nie barwionej karmelem.

Nos – ziemnisty, torfowy, dużo tytoniu, lukrecja, wodorosty, dalej drożdżówka z kandyzowaną brzoskwinią posypana cukrem pudrem i owoce leśne. Fajny bukiet, miło spędza się z nim czas.

Smak – torf przeplatający się z dużą słodyczą czereśni i wiśni, jest wędzona śliwka i trochę boczku, tytoń i lody waniliowe z polewą z deserowej czekolady. Bardzo fajna , nieco brudna i słodka – tak jak lubię.

Finisz – długi, dymny, tytoń, czerwone owoce, wędzonka

W trzech zdaniach: Bardzo fajna Ledaig o brudnym charakterze kontrowanym przez słodycz czerwonych owoców. Whisky ma głęboki bukiet, a na języku sporo się dzieje jak na takiego młokosa. Da się wyczuć, że whisky jest młoda ale pomimo wysokiej mocy alkohol zupełnie nie drażni. Nie ma potrzeby dodawania tu choćby kropli wody. Długi finisz w beczce pierwszego napełniania po PX dał tu dużo dobrego nie zabijając jednocześnie charakteru tej specyficznej destylarni. Bez wątpienia to najlepsza RAMBLER do tej pory. Polecam! #welldone

Zawartość alkoholu 59% , cena ok 450zł

Moja ocena 5,5/10 , 87/100

degustacja#286 LEDAIG 2009 TTOW Cud Nad Wisłą

mikeandmalts4 Komentarze

LEDAIG 2009 TTOW Cud Nad Wisłą

Szkocja, Islands

Chociaż nie jestem zwolennikiem umieszczania symboli narodowych gdzie popadnie i źle mi się od dłuższego czasu kojarzą podobne ruchy wykonywane przez producentów odzieży, gadżetów czy tatuażystów, to akurat w przypadku whisky bronić ma się jej profil, nie etykieta.

Postanowiłem więc sprawdzić jak wyszło sześciomiesięczne finiszowanie „Misia” w octavie po sherry.

Opisywana dziś whisky upamiętnia setną rocznicę Bitwy Warszawskiej. Destylat spędził niespełna 11 lat w beczce po bourbonie by później na kolejne 6 miesięcy trafić do oktavy po sherry pierwszego napełniania. Whisky ma naturalną moc, nie była filtrowana na zimno ani też barwiona. Powstało 69 butelek z czego zaledwie ponad 40 trafiło do ogólnej sprzedaży.

Nos – truskawki, siarka, zgniłe drewno, palona gazeta, tusz drukarski, ocet balsamiczny, dym

Smak – sporo torfu, zgniłe wiśnie, kwasek cytrynowy, kakao, ocet balsamiczny

Finisz – krótki w kierunku średniego, dżem truskawkowy z przewagą popiołu, dębowy

W trzech zdaniach: Po całkiem niezłej bazie moje oczekiwania nie były może wysokie ale na pewno solidne. Dotychczasowe eksperymenty z octavami po sherry zwykle Bartkowi i Rafałowi wychodziły dobrze. Niestety tutaj wypadło poniżej moich oczekiwań. Na języku przewija się zbyt dużo kwasowości, a momentami nawet zgniłych owoców. Brakuje rownież intensywności na finiszu. Szkoda bo nos zwiastuje całkiem przyjemnego drama. W moim odczuciu finisz w octavie bardzo spłaszczył niezłą podstawę.

Zawartość alkoholu 51,9% , cena 450zł

Moja ocena 4,5/10 84/100

degustacja#279 TOBERMORY 12 Port Pipe Finish Limited Edition 58,6%

mikeandmalts2 Komentarze

TOBERMORY 12 Port Pipe Finish Limited Edition 58,6%

Szkocja, Isalnds

Dobrze móc spróbować czegoś przed oficjalną premierą, a jeszcze lepiej jeśli jest to Tobermory. Skoro moja opinia na temat debiutującej w październiku Tobermory 12 Port Pipe Finish jest dla M&P Wina i Alkohole tak istotna to nie pozostaje mi nic innego niż przelać to na papier.

Opisywana dziś whisky została wydestylowana w 2007 roku i początkowo trafiła do beczek refill hogshead, a następnie od czerwca 2016 roku była finiszowana w beczkach port pipe. Mamy tu naturalny kolor oraz brak filtracji na zimno.

Nos – od początku mnóstwo soczystej śliwki, marcepanu, migdałów , nowe opony , podpałka do grilla (ta w kostkach), przypieczony tost z masłem i solą.

Smak – ziemnista, lekko mineralna ze smażoną śliwką,  konfiturą z malin, rogalik maślany , orzechy, świeży tytoń

Finisz – długi, czerwone owoce, tytoń i zioła 

W trzech zdaniach: Wpływ beczki po Porto jest bardzo wyraźny, szczególnie da się to wyczuć w bukiecie, który mnie szczególnie ujął. Przy dość wyraźnych akcentach wzmacnianego wina również na języku, udało się pozostawić charakter destylarni. Toberek #zawszespoko i tutaj nie jest inaczej.

Dobra wiadomość jest taka, że whisky będzie dostępna w ofercie M&P już w październiku, a zła taka, że butelek będzie zaledwie 36… Chętnych zapewne będzie kilka razy więcej więc od razu rodzi się pytanie jaki pomysł na dystrybucję tej whisky ma nasz importer? Czekamy na oficjalną informację.

Zawartość alkoholu 58,6% , cena jeszcze nieznana

Moja ocena 87/100 , 5,5/100

degustacja#266 LEDAIG 2009 TTOW

mikeandmaltsDodaj komentarz

LEDAIG 2009 TTOW

Szkocja, Islands

IMG_5596

Kurz po premierze powoli opada, zdjęć brunatnego w sieci też jakby mniej więc to chyba dobry moment na to by na spokojnie wstrzelić się z degustacją potocznego „misia”.

Niedźwiedź brunatny, który przez działania człowieka zagrożony jest wyginięciem otwiera serię trzech butelek, które mają nas zmusić do chwili refleksji.

Popieram ten projekt, miłuję tę grafikę i szanuję The Taste Of Whisky za lokowanie części przychodu ze sprzedaży na fundację WWF Polska.

Oczekując na wieści o Wilku Szarym oraz Rysiu Euroazjatyckim przystępuję do degustacji.

Przedstawiana dziś szkocka to kolejna propozycja serwowana przez polskiego niezależnego bottlera The Taste Of Whisky. Destylat leżakował przez 11lat w beczce po bourbonie pierwszego napełniania. Butelkowanie z naturalną mocą 54,5% , brak filtracji na zimno. Wydano 181 takich butelek.

Nos – klarowane masło, torf, anyż, olej silnikowy ale też jasne owoce w postaci brzoskwiń i mirabelek. Jest trawiasty, ziemnisty i lekko mineralny. Lubię ten ton Ledaig’a.

Smak – wiórki kokosowe, mirabelki, cytrynowe ptasie mleczko, gorzki grapefruit, torf i jabłko z ogniska.

Finisz – średniej długości, sadza, drewno, cygaro i sól morska

W trzech zdaniach: Kolejna udana selekcja. To jest taka Ledaig jaką lubię. Podczas gdy rynek zalewają przesłodzone sherrówki, okazuje się, że można znaleźć miejsce na coś co nawiązuje do klasyków. Ładne warstwy, schowany alkohol i to cytrynowe ptasie mleczko, które tak bardzo lubię. Dobrze wyceniona rzecz.

Zawartość alkoholu 54,5% , cena 399zł

Moja ocena 5,5/10 , 87/100

degustacja#264 HIGHLAND PARK 16 Twisted Tattoo

mikeandmaltsDodaj komentarz

HIGHLAND PARK 16 Twisted Tattoo

Szkocja, Islands

IMG_5466

Ktoś niedawno napisał, że na portalach tematycznych publikuje się tylko opisy dobrych whisky bo pewnie wpisy są sponsorowane i inaczej być nie może. Ten ktoś pewnie nie śledzi moich poczynań 🙂 Zatem dla podtrzymania pewnej tradycji z cyklu „whisky dobra na sos do mięsa” przedstawiam Highland Park 16 Twisted Tattoo.

Opisywana dziś whisky to kupaż beczek po czerwonym winie Rioja oraz beczek po bourbonie pierwszego napełniania. Najmłodszy destylat ma 16 lat, whisky ma naturalny kolor i nie była filtrowana na zimno.

Nos – dużo dębu i słodu, trochę nieśmiałych czerwonych porzeczek, czarny pieprz, bryza morska, ciut torfu, papier toaletowy – taki tani jednowarstwowy…I to tyle, kiepski i niewyraźny bukiet.

Smak – młody destylat, dąb, pieprz, chili, całość pali w język, a moc jest tu przecież niewysoka. Są ślady niedojrzałych malin i porzeczek oraz spalone tosty.

Finisz – krótki, alkoholowy i dębowy. Chili i mnóstwo nieprzyjemnej goryczy.

W trzech zdaniach: To whisky zupełnie nijaka. W ciemno postawiłbym na jakąś whisky bez określenia wieku, a mamy tu przecież kupaż baryłek w wieku minimum 16 lat! Wpływ beczek po czerwonym winie jest tu taki sam jak wpływ prezydenta na prezesa – żaden. Wydać 400zł za coś co jest niewiele lepsze od podstawowej dziesiątki? #bitchplease

Zawartość alkoholu 46,7% , cena ok 400zł

Moja ocena 2,5/10 , 78/100

degustacja#263 TALISKER 15

mikeandmaltsDodaj komentarz

TALISKER 15

Szkocja, Islands

Talisker15

fot. Bartosz Ziembaczewski

Talisker 10 była tą, która mocno zmieniła mój światopogląd na whisky. To ona ukierunkowała mnie w stronę maltów i to dzięki niej zacząłem odkrywać nowe.
Od czasu poznania minęło 6 lat, podczas których wypiłem morze whisky, a moja miłość do Talisker nadal trwa.
W ubiegłym roku przy okazji premiery Diageo Special Releases 2019 mogliśmy poznać Talisker’a 15 butelkowaną z mocą 57,3% ABV. Wczoraj przy okazji #WorldWhiskyDay miałem okazję spędzić chwilę z tą właśnie whisky.
Zdjęcie autorstwa Ziembaczewski Bartosz bo któż inny mógłby zrobić to lepiej? Whiskyhome restart? 🙂

Opisywana dziś whisky wchodzi w skład zeszłorocznego Diageo Special Releases. Talisker 15 została skomponowana z przynajmniej piętnastoletnich destylatów leżakujących w świeżo wypalanych beczkach z dębu amerykańskiego. Butelkowanie nastąpiło z naturalną mocą 57,3% ABV. Na rynek wyszło aż 42222 takich sztuk.

Nos – zapach mokrego morskiego piasku, zioła, anyż, wodorosty, owoce tropikalne, czarny pieprz, miód.

Smak – delikatny dym torfowy, figi, limonka, sól morska, wanilia, pieprz, imbir, tosty z masłem orzechowym, brzoskwinie. Alkohol miejscami przeszkadza, kropla wody robi tu porządek.

Finisz – średnio-długi, dymny, chili, zielona herbata z miodem

W trzech zdaniach: Solidna rzecz, która nie zgubiła serca destylarni. Od samego początku prym wiedzie morski charakter Taliskera, dokładnie taki jak lubię. Whisky jest dobrze ułożona choć alkohol lekko gryzie w język, kropla wody zaprowadza tu oczekiwany ład i harmonię.

Zawartość alkoholu 57,3% , cena ok 500zł

Moja ocena 6/10 , 88/100

degustacja#247 HIGHLAND PARK 1999 TWA

mikeandmaltsDodaj komentarz

HIGHLAND PARK 1999 TWA

Szkocja, Islands

IMG_3879

Gdy w głowie masz mętlik i myśli ul, poczekaj aż przyjdzie królowa pszczół 🙂

Zapraszam na spotkanie z Highland Park 1999 TWA.

Opisywana dziś whisky została skomponowana z destylatów leżakujących w hogsheadzie przez okres 18 lat.  Destylowana w roku 1999 w Highland Park oraz  butelkowana przez niezależnego niemieckiego bottlera The Whisky Agency jest jedną z pozycji serii Ten Years TWA.

Nos – miód, wrzos, wosk, bryza morska, cytryna, koszona trawa, ziemnista

Smak – miód, kwiaty, czarny pieprz, oliwa z oliwek, chrupkie pieczywo, szczypta soli morskiej, migdały

Finisz – średniej długości, lekki dąb, wosk, migdały

W trzech zdaniach: HP 1999 TWA rozwija się z czasem, jest dość lekka i dobrze ułożona, łatwo pijalna. Fajna rzecz, spokojna i niewymagająca. Stosunek jakości do ceny nie wypada tu jednak za dobrze. Można znacznie lepiej wydać 700-800zł.

Zawartość alkoholu 51,7% , cena ok 750zł

Moja ocena 5,5/10

degustacja#240 ARRAN Fino Sherry Casks

mikeandmaltsDodaj komentarz

ARRAN Fino Sherry Casks 

Szkocja, Islands

IMG_2782

Kilka miesięcy temu zauważyłem tę butelkę na jednej z grup tematycznych i mój nos wręcz zmusił mnie do jej nabycia. Jak się później okazało był to bardzo udany strzał. Na dowód tego napiszę tylko, że butelka ze zdjęcia jest drugą, którą kończę, a jeszcze jedna czeka pełna w barku. Tipy do moich znajomych pasjonatów whisky spowodowały, że butelka ta przestała być dla wielu anonimowa.

W odróżnieniu od zapewne dobrze Wam znanego FINO SHERRY WINE CASK  mamy tu do czynienia z pełną 8-letnią maturacją w beczkach po sherry, a nie tylko 9-miesięcznym finiszem.

Mówi się, że nie ma dobrej Arran…czy aby na pewno?

Opisywana dziś whisky została skomponowana z destylatów leżakujących przez 8 lat w baryłkach po wytrawnym Fino Sherry. Whisky ma naturalny kolor i nie była filtrowana na zimno. Ta edycja wydana na rynek szwedzki została zabutelkowana z mocą beczki na poziomie 54,2%

Nos – wytrawny i morski, daktyle, wiśnie, trochę popiołu, dętka rowerowa, kukułki, eukaliptus i mleczna czekolada. Bardzo ciekawy i niebanalny bukiet. Miło się z nią siedzi przy nosie.

Smak – początkowo kremowy i pełny, są wiśnie w czekoladzie, czerwona pomarańcza, galaretka wieloowocowa, daktyle i znów kukułki. Po chwili przychodzą nuty bardziej wytrawne z cierpkim winogronem i  powiewem mięty.

Finisz – średniej długości, rodzynki, tarta z wiśniami i odrobina pieprzu.

W trzech zdaniach: Są dobre Arrany. Ta whisky jest niesamowicie pijalna i schodzi niczym butelka wytrawnego wina podczas romantycznego spaceru brzegiem morza. Dla mnie to idealny #dailydram ze znakomitym stosunkiem jakości do ceny. Ciężko chyba znaleźć coś fajniejszego mając w kieszeni Zygmunta I Starego w towarzystwie Kazimierza III Wielkiego. Polecam!

Zawartość alkoholu 54,2% , cena ok 250zł

Moja ocena 5,5/10

degustacja#207 TALISKER 2005 Distiller’s Edition

mikeandmaltsDodaj komentarz

TALISKER 2005 Distiller’s Edition

Szkocja, Islands

Talisker2005

Idealny przepis na ten piękny, słoneczny weekend? Spacery, siatkarskie Mistrzostwa Świata i Talisker. Kto potrafi może też polatać awionetką 😉

Talisker 2005 została skomponowana z dziesięcioletnich destylatów finiszowanych w beczkach po sherry Amoroso. Whisky jest niestety barwiona karmelem i filtrowana na zimno. Wydanie to jest częścią corocznego serialu, który trwa od 1992 roku, zatytułowanego Distiller’s Edition.

Nos – morski i słodki, wanilia, orzechy, rodzynki, pomarańcz, lekki torf i palona beczka, algi morskie

Smak – słodki i torfowy, karmel, ciemna czekolada, pomarańcz, kawa, marmolada, trochę soli i wędzonego mięsa i BBQ

Finisz – średniej długości, czekolada, chili, migdały i dąb

W trzech zdaniach: Idealna whisky do picia na codzień. Ma fajny morski charakter który bardzo dobrze komponuje się ze słodyczą beczki po Amoroso. Nie jest jakoś bardzo złożona, finisz także nie należy do jej atutów ale pije się ją bardzo dobrze bez specjalnego zagłębiania się w poszczególne warstwy. Jestem na tak gdy potrzebuję dobrego nieskomplikowanego malta.

Zawartość alkoholu 45,8% , cena ok 250zł

Moja ocena 5,5/10

degustacja#173 JURA 12 Elixir

mikeandmaltsDodaj komentarz

JURA 12 Elixir

Szkocja, Islands

Jura to drugi okres ery mezozoicznej. Podczas tego okresu zaczęły powstawać oceany: Atlantycki oraz Indyjski. Na lądach dominowały dinozaury. Choć część z nich była mięsożerna, część roślinożerna a pozostałe rybożerne, to wszystkie łączyła jedna miłość – miłość do Jura whisky 😉

Jura 12 Elixir została skomponowana przy użyciu destylatów leżakujących przez przynajmniej dwanaście lat w beczkach z bourbonie oraz sherry. Użyto tutaj karmelu do poprawy koloru oraz przeprowadzono proces filtracji na zimno. Butelkowanie nastąpiło przy mocy 46% ABV.

Nos – słodki, morski, lekko słony, przeważa karmel i miód, świeżo heblowane drewno, marcepan, gałka muszkatołowa, ślady suszonych śliwek

Smak – dość oleista jak na swój wiek, początkowo gorzka jednak po chwili ukazują się słodko-korzenne nuty. Jest karmel, wanilia, cynamon, trochę soli morskiej i skórki od pomarańczy.

Finisz – krótki, owocowo-korzenny i dębowy

W trzech zdaniach: Nie ukrywam, że mam problem z Jura whisky. Piłem ich już kilka jednak jeszcze żadna nie posmakowała mi na tyle bym do niej wracał. Elixir zaczyna się obiecująco, ma ciekawy bukiet i jest w miarę ułożona na języku. Wszystko jednak szybko się ulatnia, a krótki finisz jest dokładnym  podsumowaniem całości. Biorąc pod uwagę fakt, iż trzeba zapłacić za nić ca 190zł , to w tej cenie znajdziemy kilka ciekawszych produktów na rynku.

Zawartość alkoholu 46%, cena ok 190zł

Moja ocena 3/10

degustacja#149 TALISKER 57 North

mikeandmalts2 Komentarze

TALISKER 57 North

Szkocja, Islands

To był typowy piątek kończący ciężki tydzień, w którym moją głowę zaprzątał stos różnych spraw. Po tygodniu takim jak ten człowiek pragnie usiąść spokojnie w fotelu z dobrą whisky w dłoni by choćby przez chwilę odciąć się od rzeczywistości. W tym jakże czasem potrzebnym resecie przewodów znajdujących się pod ludzką kopułą  pomóc mi miała Talisker 57 North. Czy spełniła swoje zadanie?

North to NAS wydany z mocą beczki. Butelkowanie na poziomie 57% ABV musi budić respekt. Destylaty leżakowały przynajmniej trzy lata w baryłkach z amerykańskiego dębu. Whisky była filtrowana na zimno i barwiona karmelem.

Nos – wyraźny dąb, torfowe i morskie nuty, anyż, herbatniki maślane, limonka, świeżo zmielony pieprz

Smak – dąb na pierwszym planie jest bardzo agresywny, wyraźny alkohol, trochę miodu, torfu i mokrej gleby, w tle ślady cytrusów i chili. Jest płasko i ubogo. Woda nie pomaga…Katastrofa

Finisz – średniej długości, mocno pieprzny i dębowy

W trzech zdaniach: Ależ ogromne rozczarowanie…! To zupełnie nieudana whisky. Nie ma tu głębi, za to jest potworny bałagan. Określiłbym ją nawet mianem wulgarnej. Talisker to jedna z moich ulubionych destylarni, takie wydania spod dachu tak poważnej gorzelni nie powinny ujrzeć światła dziennego. Nie polecam.

Zawartość alkoholu 57%, cena ok 350zł

Moja ocena 2/10